Trialog

- Bir patlama sesi duydum.

- Hemen buraya gelmen gerek!

- Karmaşık, çok katlı ışık ışık kafamın içi, çekik gözlülerin harfleri gibi.

- Bak yüreğime, dağları görüyor musun? Dağlıyorsun, dağılıyorsun.

- Dümdüz kelimeleriniz benim için çok dik. Altüst bir evreni anlatıyorsunuz.

- Sen bize dokun, kulaklarını fazla önemsiyorsun.

- Gözlerim o zaman çıplak kalıyor.

- Kendi kendine şehvet duyuyorsun,

- Ve düz yamaçlarda kendini gerçekleştirmeyi mi düşünüyorsun?

- Evet, bu yüzden zamanı kadim bir örümceğin ördüğüne inanıyorum. Dans ediyorum.

- Takdire şayan taklit yeteneğin; yine de üzerinde taşıdığın asil soytarı lanetin…

- Seni maddenin içine hapsediyor.

- Taşıdığın yükte ötesiz kuşlar, bir takım kalabalıklar yatıyor. Işığını nereden nereye böyle saklıyorsun?

- Karşılaşmamızdan ne denli haz ediyorsun?

- Yaşadığın ülke, kurtlar ve kuzular… Bakışlarını, selvilerin havayı kokladıkları yerlere yükseltiyorsun.

- Yankılarda sonsuzluğu yakaladım, fakat şimdi harflerin işaret ettiği evren koordinatlarinda

- Sonsuz döngülerde sıkışıyorsun.

- Tam sonuna varacakken bir patlama sesi duydum.

- Hemen buraya gelmelisin.

- Her adımında bir öncekinin yarısıyla, fraktalleri bilirsin…

- İçinde olduğun için, hiç ulaşamayacağın evin tam orta noktasında.

- Kendini bileceksin.

- Ancak her adımın bir öncekinin hizmetkarı olursa efendi olur benliğin.

- Örümcekler yemez ördüklerini, gördükleri için.

- Beni tasdik mi edeceksin?

- Beni tasdik mi edeceksin?

- Beni tasdik mi edeceksin?

- Havayı kokla, ataların havayı güneşe sunardı. Ay ise samimiyet için rengine boyardı.

- Senden uzaklaşanlar en sonunda sana varır.

- Benden çıkanlar zerrelerin arasında bir kutlamadır.